برخی از نویسندگان محلی با حضور مستمر در مراکز فرهنگی و هنری محله و فعالیت در کلاس‌ها و کارگاه‌های آموزشی، نقش تعیین‌کننده‌ای در زمینه‌ ترویج فرهنگ کتابخوانی در میان ساکنان محله دارند.

ماه رخسار جاهديان

همشهری آنلاین_سارا جعفرزاده:  در واقع نویسندگان محلی بخشی از هویت فرهنگی هر منطقه و محله هستند که با اقدامات مختلف می‌توانند باعث افزایش سرانه مطالعه از جمله کتابخوانی شوند. از همین رو سراغ یکی از نویسندگان محله دردشت رفته‌ایم تا در این زمینه بیشتر برایمان بگوید. «ماهرخسار جاهدیان» می‌گوید این روزها تلاش می‌کند جلسات کتابخوانی برای مادران و کودکان تشکیل دهد و تجربیات خود را به دانش‌آموزان و افراد علاقه‌مند به نویسندگی منتقل کند. جاهدیان نویسنده فعالی است که تاکنون کتاب‌هایی با عناوین «سولماز»، «بلور شکسته»، «سوگل»، «کرم شب تاب»، «شورا» و یک مجموعه شعر منتشر کرده و کتاب جدید او با عنوان «پل و پله» هم فروردین‌ماه سال جاری به چاپ رسید.  

 ماهرخسار جاهدیان معلم بازنشسته مقطع ابتدایی است و در زمینه‌های دیگر آموزشی هم مدت زمان طولانی فعالیت داشته و یکی از مهم‌ترین نکات رمان‌های او پرداختن به مسائل روز و ملموس است. جاهدیان در نوشتن سعی می‌کند از اتفاقات محله خودش الهام بگیرد و اینجاست که خواننده می‌تواند به راحتی با آثار او ارتباط برقرار کند. همچنین استفاده از قطعات ادبی و تأکید بر نکات اخلاقی یکی از ویژگی‌های بارز آثار اوست.  
با توجه به اینکه همه افراد از هدیه گرفتن خرسند می‌شوند، یکی از اقداماتی که جاهدیان برای‌ ترویج فرهنگ کتابخوانی انجام می‌دهد، هدیه کتاب‌های خود به شهروندان عادی و افراد علاقه‌مند به نویسندگی است.  

  •  هدیه کتاب به خوانندگان

نویسنده محله دردشت معتقد است کسی که کتابی را می‌نویسد رسالتش با تألیف کتاب و انتشار آن به پایان نمی‌رسد بلکه وظیفه جدیدی برای نویسنده تعریف می‌شود و آن حضور در میان خوانندگان و فعالیت در زمینه‌ ترویج فرهنگ کتابخوانی است. به اعتقاد این نویسنده هم‌محله‌ای، هدیه کتاب توسط نویسنده به افراد می‌تواند آغاز رسالتی جدید برای نویسنده و انگیزه‌ای برای کتابخوانی افراد باشد. او می‌گوید: «صرفاً اینکه من نویسنده از کتابم رونمایی کنم و فقط روی بخش مادی این موضوع تمرکز کنم، کفایت نمی‌کند. بارها در مراسم مختلف رونمایی از کتاب و جلسات نقد و بررسی و حتی در معاشرت‌های روزانه که در محله دارم به افراد مختلف، کتاب هدیه داده‌ام.

حتی اگر این افراد علاقه‌مند به مطالعه نبوده‌اند به یمن اینکه هدیه گرفته‌اند، احتمالاً کتاب را مطالعه می‌کنند که نتیجه آن هم چیزی جز این نبوده که آن شخص دوباره به من مراجعه و اظهار کرده که به کتاب خواندن علاقه پیدا کرده است. البته ناگفته نماند من با این کار سعی کرده‌ام به اصطلاح با یک تیر، دو نشان بزنم؛ هم افراد را به کتابخوانی دعوت کرده و هم‌اندیشه‌ام در نویسندگی را با خوانندگان به اشتراک گذاشته‌ام. البته این تفکر را ندارم که افراد باید فقط کتاب‌های من را بخوانند بلکه فقط در این زمینه قصد فرهنگسازی در زمینه کتابخوانی را دارم.»

  •  تمرکز روی کتابخوانی والدین

مـادران کتابخوان

کارشناسان حوزه کتاب و کتابخوانی تأکید می‌کنند اگر قصد داریم کسی را وارد دنیای کتابخوانی کنیم باید از روش‌های غیرمستقیم استفاده کنیم. جاهدیان هم روی این موضوع نظر مثبت دارد و در جلسات کتابخوانی که در فرهنگسرای گلستان یا کتابخانه‌های دیگر منطقه با مادران دارد، همیشه تمرکز خود را روی کتابخوانی والدین می‌گذارد و معتقد است اگر والدین خودشان وارد دنیای کتابخوانی شوند، فرزندان‌شان هم ترغیب می‌شوند که کار والدین را تکرار کنند.

نظر نویسنده هم‌محله‌ای این است که مادران به دلیل روابط عاطفی و ارتباط بیشتر با فرزندان خود، بهترین الگو برای کودکان هستند و حتی اگر مادری علاقه به کتاب نداشته باشد همین که فقط در طول روز کتابی را ورق بزند و کودک نظاره‌گر آن باشد، گامی برای کتابخوان شدن فرزندش برداشته است. جاهدیان این روزها بیش از هر زمان دیگری تمرکز خود را روی‌ ترویج فرهنگ کتابخوانی گذاشته و کارگاه‌های کتابخوانی با مادران و کودکان را در برنامه‌کاری خود در فرهنگسرای گلستان دارد.  

  •  انتقال تجربیات به نویسندگان آینده

در هر محله‌ای استعدادهای بسیاری هستند که ممکن است به دلیل قرار نگرفتن در مسیر درست، هیچ‌وقت شناسایی نشوند و حتی اگر شناخته هم شوند استادی و راهنمایی برای آنها در محله وجود نداشته باشد که آنها را حمایت و پشتیبانی کند. یکی از اقدامات مثبتی که جاهدیان در خصوص دانش‌آموزان و علاقه‌مندان به نویسندگی انجام می‌دهد، انتقال تجربیات و اصول نویسندگی خود به آنها است.

او در این‌باره می‌گوید: «به واسطه اینکه تمام رمان‌ها و شعرهایم را از اتفاقات روزمره الهام می‌گیرم، در طول روز به مکان‌های مختلفی می‌روم. از شورای حل اختلاف، کتابخانه، مدرسه و بوستان‌های محله گرفته تا در نهایت گاهی اوقات به یک گشت‌وگذار ساده بسنده می‌کنم و در تمام این تعاملات به دنبال افرادی هستم که اگر ذره‌ای به نویسندگی علاقه دارند، هدایتشان کنم چون واقعاً در محله دردشت و سایر محله‌های تهران دانش‌آموزان بسیاری هستند که از همان ابتدا در نوشتن یک انشای ساده بسیار قوی ظاهر می‌شوند. تمام همسایگانم و افرادی که من را می‌شناسند می‌دانند که من همیشه برای انتقال تجربیاتم به دانش‌آموزان و حتی کودکان‌کار وقت خالی دارم. در نظر دارم به‌صورت رسمی کارگاهی برای علاقه‌مندان به نویسندگی برگزار کنم و به یکایک افرادی که حتی کوچک‌ترین علاقه‌ای به این کار دارند، اصول نویسندگی را آموزش بدهم و بخشی از تجربیاتم را در اختیار آنها قرار بدهم.»

  •  برگزاری جلسات آموزشی برای والدین

حضور در محافل ادبی جزو اولویت‌های زندگی بسیاری از نویسندگان است و زندگی جاهدیان هم از این قاعده مستثنا نیست. او حضور پررنگی در محافل ادبی و جلسات نقد و بررسی و رونمایی از کتاب دارد و همچنین به خاطر طبع شعری‌اش در برنامه‌های شب شعر هم شرکت می‌کند. معتقد است شعر و نویسندگی جدا از هم نیستند و هر دو را می‌توان به کمال رساند.

جاهدیان در حال حاضر در کانون‌های ادبی مختلف محله از کانون‌های ادبی کتابخانه دکتر شهیدی، کتابخانه طوبی کرمانی و فرهنگسرای گلستان حضور مستمر دارد و در این جلسات ادبی با سایر نویسندگان، شعرا و افراد مختلف فرهنگی در تعامل است اما نکته جالب توجه اینجاست که با توجه به پیشینه فرهنگی که این فعال ادبی دارد، در تدارک جلساتی برای والدین است که قرار شده در این جلسات والدین خودشان با اصول آموزش به کودکانشان آشنا شوند.  
جاهدیان معتقد است برای رشد فرزندانی با ذهن باز باید اول روی والدین آنها کار بکنیم. او این روزها تمام تلاش خودش را برای آموزش والدین به کار گرفته و هدف او سرمایه‌گذاری فرهنگی روی والدین است و می‌خواهد هر آموزشی از جمله کتابخوانی، از پدر و مادر آغاز شود.  

  •  کتاب را جزء جدانشدنی محله کنیم

در کشورهای اروپایی شاهد کتابخوانی افراد در بوستان‌ها، مترو و اتوبوس هستیم اما در ایران فقط جای کتاب در کتابخانه است که این موضوع باعث محدودیت خواننده و همچنین محدودیت‌ ترویج فرهنگ کتابخوانی می‌شود. جاهدیان در این‌باره می‌گوید: «اگر جای مسئولان شهرداری بودم کتاب را به یک جز جدانشدنی محله تبدیل می‌کردم در هر مکانی که شهروندان‌ تردد دارند، کتاب قرار می‌دادم. به‌عنوان مثال در ایستگاه‌های اتوبوس، بوستان‌ها، حتی سوپرمارکت‌ها. وقتی کالای فرهنگی به باارزشی کتاب در دسترس داریم چرا باید از آن غافل شویم. کتاب یک مسکن بسیار قوی است که روح انسان را آرام می‌کند. اگر امکانی برایم فراهم شود حاضر هستم‌ ترویج‌کننده فرهنگ کتابخوانی در مکان‌های مختلف باشم و از اینکه با شهروندان در خصوص کتاب و نویسندگی در ارتباط باشم بسیار خرسند می‌شوم.  

  • اطلاعات فوری 

ماهرخسار جاهدیان
حوزه فعالیت: رمان‌نویسی 
موضوع آثار: اجتماعی و فرهنگی
ساکن: محله دردشت
سوابق کاری: معلم بازنشسته مقطع دبستان
آثار: «سولماز»، «بلور شکسته»، «سوگل»
«بی تو هیچ هیچم»، «کرم شب تاب» و «پل و پله»

کد خبر 618249

برچسب‌ها

دیدگاه خوانندگان امروز

پر بیننده‌ترین خبر امروز

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
captcha